Nieuw

opende heel schuchter

was jij het toeval

in eeuwenoud gezang

Straalde ondeugd in je lijf

 

 

Alle gedichten Wil Melker

Alleen de ogen spreken

Als ik 

Bewoonden elkaars dromen

Bid je laatste beden 

Blijven buien waterdicht

De cirkel wordt spiraal

De kern is rozerood

De wereld is je vlinder

De zon ontspande

Die wintert in niet kunnen

Dromen

Droomde je verloren

Gekleed in rood

Handen die me groeten

Herfst zal ons voorjaar zijn 

Het toneelspel is gedaan

Ik sfinx je voeten 

Ik streel je weg

Ik zag je handen

Je rust is Magisch

In de stilte van vroeger 

in eeuwenoud gezang

In het blauw dauwde verlangen

 

 

Je bent uit licht geboren

Je blauwt in wilde bloemen

Je fonkelt in het glas

Je wiegt in wind

Kus je lippenzout

Langs koel en glad

Lippen zachten in een kus

Mijn mes snijdt borsten

opende heel schuchter

Parelt woorden

Samen bloeien in het wild

Sprookjes

Straalde ondeugd in je lijf

Stralen doe je zelf al

Toen ik jou mijn schaduw gaf

Tot man en vrouw gaan strelen

Rijpend in je warme schoot

Van ijzersterk en staalblauw

Voor de vrouw in jou

Voor Hem

Waar zwerk en aarde elkaar raken

was jij het toeval

Wat ik nodig heb

We gaan voor wat geluk

Witte vogels van papier