lippen zachten in een kus

 

 

er hangt een
lach in de lucht
een twinkeling in ogen
die ondeugd gaat gedogen 

lippen zachten
in een kus die diepte
krijgt en zich verliest
in warm lijf aan lijf

in huid die woorden
spreekt en oren die naar
luisteren staan handen die
hun gangen mogen gaan 

in vingers die de
schepping niet vergeten
die zonder wanten altijd nog
de liefdevolle wegen weten

tot een lustvol samenzijn
vergeten is de pijn tot heden
wat nu gebeurt in liefde  is  

voor ons al veel te lang geleden