in de
stilte van vroeger
zacht streel ik
je huid zonder geluid
hoor ik je woorden
in de
stilte van vroeger
de valse accoorden van
muziek die niet klonk
omdat
geen toon je vibreerde
wat je ook probeerde
je ziel ging altijd op slot
gesloten
door pressie
barricades van agressie
alle gevoel ging kapot
hij jatte
je vrijheid
de trouw aan jezelf
ondergroef je persoon
het leek
heel gewoon
jij was de moeder
hoeder van kids en geluk
hij
maakte je stuk
tot je bevrijding in
uiteindelijk een scheiding
ik streel
je huid
die voelt als herboren
laat je nu maar eens bekoren