|
Een laatste vaarwel
--------------------------
In dragende wind, ten hemel gekeerd
staan woorden die duisteren zon
bevroren de tranen waar hart voelt bezeerd
de eeuwigheid nader die gisteren begon
In slaap hij te rusten, zijn voelen gestild
zweven gedachten aan hoe het eens was
de morgen kon zijn als God had gewild
te lengen zijn dagen, hij leefde maar pas
Je hoort nog het zuchtend ‘Vaarwel’ in de oren
waar hitte en koude je brandt als nog nooit
je ziet stil de ster die nieuw is geboren
misschien dat zijn warmte de kilte ontdooit
Wij dragen tesamen hetgeen wat nog blijft
en vinden een rustplaats voor hem in ons hart
ik lees zacht de woorden, omhels het geschrijf
en deel in de leegte, in ’t plotse van smart.
**********
sunset 29-11-2005
**********
|
|
Nog een decemberdroom
-----------------------------------
Nu ligt mijn liefste wakker in een milde nacht
nog warm van mij, nog geurend naar mijn lijf
vol van mijn blikken, strelingen en zoenen - o middernacht
o maan en sterren, zwoele tijd in dichterlijk geschrijf
In jou mijn liefde stijgt mijn droom
diep als in zee, gebergte en ravijnen
versproeit in branding en verwaait tot schuim
ben ‘k zon en wortel, dier en jij eenvoudig mijne
Saturnus draait in duister en maan werpt zacht haar licht
dat ik niet zie, enkel door een boeket van roze bloemen
alleen nog maar jouw liefelijk gezicht
jouw warme rode lippen vragend om te zoenen
Geen leed noch enig andere geluk alleen maar ik in jou verzonken
in ’t diepe al, in ’t diepste van de oceaan
hoor jij mij lachen van een vreugd en ben ik dronken
van een liefde door jou opnieuw geboren.
**********
sunset
**********
|
