De lezer vormt zijn beeld


Ik zoek letters in de stilte
leg woorden naast me neer
probeer met eigen fantasie
zinvol aaneen te rijgen
 
verlangen stroomt naar dromen
waarin realisme letterlijk ontstijgt
en mijn eigen ideaalbeeld
 een nieuwe wereld schetst
 
zo dicht ik me beeldsprakig open
onthul maagdelijk gevangen zinnen
die zich vrij vertaald
poëtisch mogen delen
 
maar waarbij de lezer
toch een eigen beeld vormt

***********************************************

Onzeker perspectief
 
 
Woorden spreken liefde
in een zacht omarmen
maar dragend naar onzekerheid
 
verlangens zoeken steun
maar stempels drukken zwaar
en vertranen in stil weten
 
kansen strooien aarzelend
repliek ter overdenking
als nodigend inzicht
 
om de kracht van basis te erkennen

***********************************************

Bevredigende zinnenspinsels
 
 
Satijnzacht zuchten zinnenspinsels
over het blanco vel
vloeiend naar een hoogtepunt
in het strelend raken
 
emoties schrijven diepe passie
pijnen drukken stempels
liefde tekent warme golven
soepel over alle drempels
 
poëtiserend vol bezieling
drijven verlangens naar vervulling
tot eenwording van voel en zijn
het wit intens bevredigt
 

***********************************************

Triomferende hartstocht


Je kijkt sterretjes uit haar ogen
blaast haar vlinders tot geluk
bloost met liefde in haar ziel
benevelt teder haar verstand
 
de werkelijkheid vervaagt
als je dromen tot leven schrijft
op haar verstaalde huid
die zachtjes weer ontwaakt
 
uren verstommen in momenten
tijd tikt zuchtend genot
terwijl de hartstocht triomfeert
op een bed van ontwaakte hoop
 
 

***********************************************

Hoop straalt ook in het diepste donker
 
 
Uit opgedroogde tranen
klimmen nog slechts zwakke zuchten
het diepste donker triomfeert
 
op wanhoop meegedreven
in wezenloze overleving
benemen schaduwen de adem
 
echo’s sidderen nog na
moedeloos opgeheven handen
roepen verkrampt de hemel aan
 
- en zie -
daar straalt nog steeds dat sprankje  hoop

*************************************************************

Vlinders in de nacht
 
 
Ik ontmoette je schaduw
in woorden en zinnen
waarin de echo verstomde
 
stil antwoordde mijn hart
nog slechts zonder beeld
was de herkenning doeltreffend
 
vleugels ontvouwden
in vanzelfsprekende overgave
de toekomst ontvlamde
 
hoopvolle vlinders ontwaakten
in droom van de nacht

*********************************************************

Laat ijsbloemen blozen

*******************************************

***************************************************

Ons mens zijn delen

Je gezicht vormt zich tot glimlach
en je ogen blinken vertrouwen
het contact is stil gelegd

je mond spreekt niet
maar jouw uitingen en gebaren
sturen mij het pad van weten

ik deel ons mens zijn
door jouw ziel te lezen
en je aan te spreken als mijzelf

zo is mijn werk een thuiskomst
in een zogenaamde wereld van verschil
die simpelweg niet anders is

want de waarheid spreekt ook hier
het ogenschijnlijke verdwijnt
als je onze innerlijke eenheid ziet


 ( werken met verstandelijk gehandicapten)
hoe mooi om de mens te zien die ze werkelijk zijn

****************************************************************************************************

Schitterende weerkaatsing
 
 
Verstrikt in de wortels van het leven
verwerft schaduw een verloren plek
onbewust van licht en straling
word eenzaamheid je vriend
 
laat de kracht van je persoonlijkheid
maar door beeltenis verschijnen
al het moois wat  in je huist
haar gouden licht verspreiden
 
vertoon je maar in heel je pracht
je schittering zal ieder raken
met jouw intense schoonheid
ontmoet je liefde als weerkaatsing

*************************************************************

Vlinders in een donkere nacht
 
 
Vlinders dansend op een huid
gecreëerd door liefdeblijken
intens gevoel van genegenheid
die het hart weet te bereiken
 
koesterend in geborgenheid
wentelend in warmtegolven
met vleugels lief omarmd
stil onder emoties bedolven
 
de voel van kalme streling
dringt door met enorme kracht
laat zon opkomen vol van licht
zelfs in een donkere nacht
 
werkelijkheid in tijd verdreven
ontmoetend nieuwe waarden
eindelijk echt thuisgekomen
voelt het als hemels aarden

*************************************************************************************

Witte regels vol waarheid
 
Als geïnspireerde symbolen
vloeien vlinders door mijn schrijven
ze fladderen er wezenloos
willen woordeloos meedrijven
 
de witte regels staan er vol
met onuitgesproken waarheid
de traan en lach vieren er hoogtij
over verleden heden toekomsttijd
 
opgetekend wit op wit
is de rode draad allang verbonden
onze harten spreken door ogen
die elkaar al eeuwen verstonden

************************************************************************************

Vleugel me met glorie
 
Blik me aan en bloos me
laat me weer eens jeugdig voelen
wereld symbolisch rozig zien
in al haar warme tinten
 
vleugel me met glorie
in ongekende voelbaarheid
zwevend naar het hoogste doel
voorbij verloren hartstocht
 
ontwaak me bij de liefde
die sluimerend verblijft
om het samen te beleven
tot in de eeuwigheid

***********************************************************************************

Het bestaan van kunst en flater
 
Ik blijf mijn weg vervolgen
van het reeds uitgedaagde leven
ik wroet en zoek werk soms keihard
om elk proces een draai te geven
 
in tijden van verblijding
vlinder ik vluchtig voelbaar vrij
dans en zwier dan door de cirkel
lijkt heel mijn waarheid zo dichtbij
 
getest door kunstig zijn en flaters
van klimmen dalen diep geput
vooruitzichten met lach en traan
heeft ontdekkingsreis haar wonderlijk nut

***********************************************************************************
 

Bodemrakende herkenning
 
Ik verdronk in oceanenpoel
ogen zogen me tot diepgang
ik dreef mee in golfbeweging
het gevoel van vrije toegang
 
aangespoeld en bodemrakend
herkenden we ons in stormemoties
een kruising van natuurverbinding
duikend naar nieuwe conclusies
 
samen roeien we met riemen
die ons aangeboren zijn
vaardig loodsen we zo verder
in saamhorigheid van  levenslijn

*******************************************************************************

Delen vanuit volmaakt geluk
 
 
Ik wil over niets
beschikken
 
enkel mijn
 pure zelf
 
gevoed door
eigenliefde
 
in een berustend
zijn
 
met een stil
verlangen
 
dat ooit de ware liefde
vervolmaakt
 
wat in
zichzelf gelukkig
 
nog zoveel te
delen heeft

*****************************************************************************
 

Bruisende perspectieven
 
 
Spoorloos is de droom
stil in de nacht verdwenen
op ijle vleugels meegevoerd
 
het pijnlijk duister grijnst
terwijl maanlicht somber tuurt
alsof de kracht tekort doet
 
het ochtendgloren traant
zonnestralen treuren kleurloos
in vergane glans
 
maar de opgewekte dag bruist perspectieven

*****************************************************************************
 

Signeer met vreugde
 
 
In een veld met bloemen
zie ik de kleuren die mij raken
de warmte die ze overbrengen
en mij ontvankelijk maken
 
de sprankelende fleurigheid
voert me even hemelhoog
zacht fluisterende wind
neemt me mee in haar betoog
 
elk detail schenkt mij besef
evenzo mijn zelfbeeld te creëren
daarmee de door God geschonken waarde
met puur geleefde vreugde te signeren

*****************************************************************************
 

Toekomst onbekend
 
 
Stilletjes ontwaakte hoop
in zomer bloosde pril geluk
maar seizoenenlang schreven ze twijfel
 
voortbestaan bestond uit dromen
met zeldzame overlevingskansen
die in tijd traag weer verdwenen
 
schaduwzijde overvleugelt licht
die krachten onbenut laat
zodat langzaamaan de fonkeling dooft
in dubieuze toekomst

Maar in hoop leven de kansen

*****************************************************************************
 

Copyright © Ria Klein herenbrink