Twee vlinders

Twee vlinders net ontpopt

fladderen hun onzekere vlucht

de een klampt zich aan de ander

terwijl er onhoorbaar wordt gezucht

de ene ziet de toekomst voor zich

als een volkomen nieuwe start

terwijl de andere vlinder

onzeker is en verward

maar liefdevol als die ene vlinder is

neemt zij de ander onder haar vleugels

wijst haar de mooiste plekjes

laat geleidelijk aan iets los die teugels

tot op een dag de onzekere vlinder

zo vol is van alle pracht

dat ze vergeet te volgen

niet meer op de ander wacht

ze vliegt alleen op eigen vleugels

en ervaart hoe fijn het is

dankzij die liefdevolle vlinder

weet zij nu wat zelfstandig zijn is

ze ontmoeten elkaar na lange tijd

nog eens op een nectarfeest

en de toen zo onzekere vlinder

slaat dankbaar haar vleugels om de ander

en verteld hoe belangrijk haar steun is geweest