Pluk de dag

Ik maak ze weer wat vaker mee

die momenten van geluk

en het is een raar idee

dat ik de dagen soms weer pluk

zo geniet van kleine dingen

die ik lange tijd niet zag

die er steeds wel waren

maar diep in mij verborgen lag

onzekerheid had overhand

waardoor ik geen licht meer zag

ieder detail negerend

wat zo voor het oprapen lag

velen zullen dat herkennen

en steeds weer roepen “ja maar”

toch moet ik nu zelf onderkennen

ik keek er toen gewoon niet naar

des temeer besef ik nu

dat ik mijn ogen sloot

voor alle waardevolle tekens

die het leven mij steeds bood

toch realiseer ik mij nu ook

dat ik door alle tegenslagen

degene ben die ik (nu ) ben

 dat alles toch heb kunnen dragen

het heeft mij laten groeien

 mij ook sterk gemaakt

dus zelfs die tegenslagen

ervaar ik (nu) als toen volmaakt

dat hoorde bij mijn leven

bij wat ik wilde weten

over geloof hoop en liefde

zodat ik niet meer zou vergeten

en zoals ik zie en merk

heb ik er nu profijt van

met al die levenservaring

weet ik, dat ik heel veel aan kan