Moed

Het gaat weer eens niet goed

door iets buiten mij om

het ontbreekt me weer aan moed

ik ben weer eens zo stom

wat is er toch met mij?

dat ik de moed laat zakken

ik was toch een tijd zo blij

dat ik alles aan kon pakken

dat het mij weer eens niet lukt

is iets waar ik aan moet werken

het gevoel dat ik word onderdrukt

me daar niet door laten beperken

want "alleen ik" ben er schuldig aan

als ik steeds voor mij laat bepalen

wáár ik mag gaan of staan

dan moet ik ook de tol ervoor betalen

dus wéér een dag verloren gegaan

waar ik niets van heb gemaakt

door niet op éigen benen te staan

is er opnieuw iets achter geraakt

 als ik mijn gevoel eens voorrang gaf

en alle gedachten zet ik stil

ga gewoon op mijn éigen oordeel af

dan leef ik zoals ik zélf wil

rekening houden met een ander

is beslist een belangrijk streven

maar als ik hierdoor zélf verander

heb ik toch niets meer te geven

dan is het niet meer mijn éigen ik

dan is alles niet meer oprecht

dan doe ik gewoon uit pure plicht

wat een ander tegen me zegt