Mijn eigen directrice

Vandaag ga ik beginnen

aan een nieuwe uitdaging

het zal wel moeilijk worden

maar ik maak een opening

ik wil mijn hart ontdekken

waar alles ligt verstopt

mijn gevoelens weer opwekken

die daar jarenlang zijn gedropt

laag voor laag wil ik ze pellen

want zoals ik nu leef is funest

wil de angst gaan overwinnen

doe hiervoor mijn uiterste best

want onder die laag verdriet

en onder die laag van angst

ligt vast nog wel iets beters

ik verwacht een goede vangst

een vangst van liefde en van vrede

een vangst van hele grote waarde

een vangst die wel wat tijd zal kosten

maar hopelijk krijg ik die op aarde

een kans die ik lange tijd verspilde

aan krachten van onzinnigheid

die steeds de zelfde uitkomst had

ongelukkig zijn in de werkelijkheid

het is niet de allereerste keer

dat ik hier achter kom

al heel vaak stootte ik mijn hoofd

en telkens draaide ik me weer om

nu moet het maar eens gebeuren

dat ik die blauwe plekken heel

mijn lessen ga gebruiken

niet langer met mijn leven speel

het eerste wat ik nu ga zeggen

is iets aardigs tegen mezelf

gewoon dat “ik” geweldig ben

niet langer het onderspit delf

 dat ik recht heb op die liefde

gewoon mijn leven koesteren mag

mij niet door anderen beoordelen laat

vandaag, krijgt iedereen ontslag

ik word mijn eigen directrice

van dit menselijk bedrijf

 ben dus ook de enige persoon

die nog oordeelt, dat staat buiten kijf