leven

mijn leven was druk,
maar opeens is het stil.

ik zit op een kruk,
en hoor het gegil.

het gegil komt van binnen,
ik snap niet waarom.

het zet al mijn zinnen,
helemaal krom.

ik zwem in medeleven,
tot ik bedelf.

ik begrijp het maar even,
en ben dan weer mijn zelf.
 

jacolina

13 10 04

Zin

ik loop op het strand,
de avond is zwoel.
ik ga zitten op het zand,
lusteloos en zonder doel.

ik zie het water op de branding gleiden,
en zie de sterren in de lucht.
ik denk aan wat de mensen zeiden,
en slaak een diepe zucht.

ik sta op en loop naar het water,
zet mijn voeten erin.
ik denk aan later, en heb opeens weer zin.

Jacolina

13 10 04