samen

alle draden ontrafeld

geen knoop te bekennen

we nemen het penseel op

schilderen toekomstbeelden

we pakken het potlood vast

schetsen onze fantasieën

we houden de pen vast

schrijven geschiedenis

we zetten de pas erin

volgen de paden des levens

neem mijn hand

en laat nooit meer los

 ***

Lia,

wonderen

wonderen bestaan

ik weet het zeker

anders had ik jou

toch nooit ontmoet

met mijn ogen dicht

zie ik je nog staan

in mijn fantasietjes

zonder kleren aan

in mijn dromen

voel ik je lijf

je vraagt zacht

of ik even blijf

het is mij een genoegen

ik wil nog meer

lonkend kijk ik je aan

zullen we nog een keer?

 ***

Lia,

woordeloos

woorden zijn niet altijd nodig

af en toe zelfs overbodig

meestal kan ik het praten

eenvoudigweg achter me laten

ik hoef niet altijd iets te zeggen

soms hoef ik alleen maar een arm

om jou heen te leggen

Lieve papa,

Papa, ik wil even met je praten

Ik wil zo graag een goed advies

Van binnen voel ik me nog zo klein

Ik ben soms bang dat ik mezelf verlies

Papa, ik kijk nu naar je foto

Ik weet niet of je mij nu ziet

Maar papa, ik voel je aanwezigheid

Voelt u misschien mijn grote verdriet

Papa, wat doe ik dan verkeerd

Waarom raak ik het vertrouwen kwijt

Waarom zijn alle mensen niet als jij

Jij was zo perfect vond ik altijd

Papa, je bent er niet meer

Door god weet wie meegenomen

Ik hoor je zachtjes tegen me praten

Als ik slaap en in mijn dromen

Papa, wat ik graag zeggen wil

Ik zal je nooit van mijn leven vergeten

Ik hou ontzettend veel van jou

En dat wilde ik je graag laten weten

***

Lia

Vuur ontstoken

Diep in mij

Bruisend verlangen

Zolang verscholen

Eindelijk van jou

Alles delen

Mijn hart bonkt

Vlinders dolen

Vinden een weg

In mijn verwarde lijf

Ik zweef

Licht in mijn hoofd

Voel warmte

Een vlammetje

Werd een vuur

Nimmer gedoofd

Dromen uitgekomen

Blijven geloven

Toekomst samen

Jij en ik

Ik en jij

Eindelijk samen

***

Lia

Lia