Niets is nog wat het was

zacht schuift ze naar voren
niets is nog wat het was
loopt nu met een rollator
en af en toe even uit haar pas

zonder bril niet meer lezen
aan de voeten wollen sokken
zelfs een kruik in haar bed
ze loopt dagelijks te mokken

een gebit wat loopt te klapperen
zet ze s avonds naast haar bed
glazen oog ernaast in een bakje
voor het slapen gaan een tablet

s morgens gaat ze spoken.. door
een vreemde vogel uit te hangen
bij mannen gaat ze fluiten
om de wekker te vervangen

iedere dag hetzelfde ritueel
slechts 48 jaren is ze jong
een complete metamorfose
actrice in hart en nieren

het toneel zet ze dus voort
fantasie wordt werkelijkheid
dit gedicht is niet meer te volgen
ach..........niets is nog wat het was

Dit gedicht is gemaakt door
Rien de Heer en Gonny
Het slaat nergens op...één iemand zal het wel begrijpen.
We waren aan het dolle op msn en dan krijg je zoiets.