Verlangen naar de nacht

In de herinnering van jouw verdwijnen

treedt de stilte langzaam in haar pracht

denkend zonder gedachten ontwaak ik

bewegingloos, verlangend naar de nacht

de uren schrijden voort in stilstand

ontvankelijkheid maakt momenten zacht

in wetenschap dat ontmoeting weerkeert

vormt  dagritme zwevend tot draagkracht 

ademloos aromatische geuren inhalerend

herinnering aan wat eens weer zal komen

de avond naar een einde verlangend

verdwijn ik in de bescherming van mijn dromen

het nachtelijk uur toont zich verlichtend

als samenkomst zich weer herkent

ster en maan stralen extra schitterend

beseffen de intentie van speciaal moment

Duogedicht Rien en Raira (Ria)